Κουκουνάρια: χρήσεις και διατροφικά οφέλη

• Αντιοξειδωτικό (ψευδάργυρος, χαλκός, μαγγάνιο, βιταμίνη Ε): τα κουκουνάρια έχουν βαθμολογία ORAC 720 μmol TE/100 g. Αυτή η βαθμολογία δείχνει χαμηλή, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει, αντιοξειδωτική δράση. Προέρχεται από την πρόσληψη χαλκού, ψευδαργύρου και μαγγανίου (συμπαράγοντες αντιοξειδωτικών ενζύμων) και βιταμίνης Ε.

• Συμβολή στον ενεργειακό μεταβολισμό (χαλκός, μαγνήσιο, μαγγάνιο, σίδηρος, φώσφορος, ψευδάργυρος, βιταμίνη Β1, βιταμίνη Β3, λιπίδια): τα κουκουνάρια ανήκουν στην οικογένεια των ξηρών καρπών. Όπως και το τελευταίο, έτσι και το κουκουνάρι έχουν λιπιδική ενέργεια. Τα λιπίδια είναι τα μακροθρεπτικά συστατικά με τη μεγαλύτερη ενεργειακή πυκνότητα: 1 g λιπιδίου παρέχει 9 kcal στον οργανισμό. Από την πλευρά της μικροδιατροφής, τα κουκουνάρια συμμετέχουν επίσης στον ενεργειακό μεταβολισμό μέσω του χαλκού, του μαγνησίου, του μαγγανίου, του σιδήρου, του φωσφόρου, του ψευδαργύρου, των βιταμινών Β1 και Β3.

• Έλεγχος σακχάρου στο αίμα (ίνες, λιπίδια): οι φυτικές ίνες και τα λιπίδια δίνουν χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη στο κουκουνάρι. Μειώνουν το γλυκαιμικό φορτίο του γεύματος: η απορρόφηση των υδατανθράκων είναι πιο αργή, εξισορροπώντας τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.

• Ρυθμιστής της όρεξης (φυτικές ίνες, λιπίδια): λόγω του χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη των κουκουναριών, καταπολεμούν τις έντονες διακυμάνσεις στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Η ισορροπία του σακχάρου στο αίμα είναι ευνοϊκή για τα αισθήματα πληρότητας.

• Προστασία του καρδιαγγειακού συστήματος (φυτικές ίνες, ωμέγα $-6, κάλιο, βιταμίνη Β1): τα κουκουνάρια μειώνουν τα επίπεδα χοληστερόλης και καταπολεμούν την υψηλή αρτηριακή πίεση, δύο παράγοντες που συμβάλλουν στην προστασία του καρδιαγγειακού συστήματος. Οι ίνες τους μειώνουν την απορρόφηση της διατροφικής χοληστερόλης. Προσφέρουν επίσης την πλειοψηφία των ωμέγα-6 (λινελαϊκό οξύ). Τα ωμέγα-6 μειώνουν τη χοληστερόλη. Όσον αφορά την αρτηριακή πίεση, είναι χαμηλά σε νάτριο (που αυξάνει την αρτηριακή πίεση) και πλούσια σε κάλιο. Το κάλιο είναι ένα υποτασικό ορυκτό. Τέλος, περιέχουν βιταμίνη Β1, η οποία συμβάλλει στη φυσιολογική λειτουργία της καρδιάς.

• Επανοργανοποίηση (μαγνήσιο, φώσφορος, μαγγάνιο, ψευδάργυρος): τα κουκουνάρια επιτρέπουν τη διατήρηση ενός στερεού πλαισίου με δύο τρόπους. Πρώτα απ 'όλα, παρέχουν μαγνήσιο και φώσφορο. Αυτά είναι δύο μέταλλα που αποθηκεύονται στα οστά, τα οποία συμβάλλουν στην ανοργανοποίηση των οστών. Στη συνέχεια, το μαγγάνιο και ο ψευδάργυρος εμπλέκονται στη λειτουργία των ενζύμων που είναι υπεύθυνα για τον υγιή σχηματισμό οστών.

• Φαρμακευτικός (βιταμίνη Κ): τα κουκουνάρια υποστηρίζουν τη διαδικασία πήξης του αίματος μέσω του πλούτου τους σε βιταμίνη Κ.

• Καθαρτικό (φυτικές ίνες, λιπίδια): τα κουκουνάρια είναι πλούσια σε φυτικές ίνες. Αυτός ο πλούτος διεγείρει τη διέλευση του πεπτικού συστήματος αυξάνοντας τον συνολικό όγκο των κοπράνων.

Το πεύκο-ομπρέλα είναι κωνοφόρο της οικογένειας των Pinaceae. Τα πεύκα είναι αειθαλή κωνοφόρα. Τα ύψη και το κλίμα τους διαφέρουν από το ένα είδος στο άλλο. Το πεύκο-ομπρέλα μπορεί να φτάσει τα 25 μέτρα σε ύψος και προτιμά τις ζεστές περιοχές. Φυσικά, βρίσκεται σε όλη τη Μεσόγειο, είναι ενδημικό στον βαθύ Νότο.

Μετά την ανθοφορία εμφανίζονται μεγάλοι κώνοι που ονομάζονται Pignes ή Pine Cones. Αυτός ο καρπός αποτελείται από σφιχτά λέπια που κρύβουν τους σπόρους: Pignoles ή κουκουνάρια. Τα λέπια σταδιακά θα χωρίσουν καθώς οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν, απελευθερώνοντας τους σπόρους. Οι σπόροι έχουν μήκος 1 έως 2 cm και έχουν ιβουάρ χρώμα.

Σήμερα, τα πεύκα-ομπρέλα καλλιεργούνται για τους σπόρους τους, τρώγονται ωμά ή γαρνιρισμένα σε πολλές συνταγές. Τα κουκουνάρια που καταναλώνονται εδώ και χιλιάδες χρόνια έχουν επίσης αποδοθεί φαρμακευτικές ιδιότητες: καταπολέμηση του βήχα, βοήθεια στη σύλληψη, κατά της φυματίωσης κ.λπ.

Εάν η γεύση του κουκουνάρι σας αφήνει μια δυσάρεστη και πικρή γεύση στο στόμα σας, αυτό δεν είναι φυσιολογικό και υποδηλώνει απάτη εκ μέρους του κατασκευαστή. Πράγματι, αυτό το φαινόμενο, που ονομάζεται σύνδρομο Pine Nut, είναι από καιρό ένα μυστήριο: γιατί μερικά κουκουνάρια έχουν πικρή γεύση;

Το 2010, οι επιστήμονες εξέτασαν το θέμα και γρήγορα βρήκαν κάποιον να κατηγορήσει: την ιχνηλασιμότητα. Για το κέρδος, αδίστακτοι παραγωγοί αποφασίζουν να αναμειγνύουν διαφορετικές ποικιλίες κουκουνάρι, συμπεριλαμβανομένης μιας ποικιλίας που δεν αναγνωρίζεται ως βρώσιμη από τον FAO (Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών): Pin us Armandii. Αυτή η ποικιλία, με καταγωγή από την Κίνα, επέτρεψε την αύξηση των ποσοτήτων που πωλήθηκαν σε δυτικούς μεταπωλητές. Μετά την ανακάλυψη αυτής της εξαπάτησης, όλες οι παρτίδες κουκουνάρι ακολουθούν αυστηρούς ελέγχους για να διασφαλιστεί ότι τα είδη που παρουσιάζονται είναι βρώσιμα. Να είστε σίγουροι, αν και αυτή η ποικιλία έχει αναγνωριστεί ως μη βρώσιμη, δεν έχουν εντοπιστεί δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία.