Η αχλαδιά είναι ένα μεσαίου μεγέθους δέντρο από την οικογένεια Rosaceae. Καλλιεργείται για τον καρπό, το αχλάδι, που μπορεί να βρει κανείς όλες τις εποχές στα ράφια. Τα αχλάδια τρώγονται ωμά, μαγειρεμένα ή αποξηραμένα. Η ξήρανση παράγει υψηλή συγκέντρωση των ενώσεων του, συμπεριλαμβανομένων των σακχάρων (υδατάνθρακες). Οι υδατάνθρακες είναι απαραίτητοι για τη λειτουργία του οργανισμού. Εκτός από τα σάκχαρα, τα αποξηραμένα αχλάδια είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, οι οποίες συμβάλλουν στην άνεση του πεπτικού συστήματος και μειώνουν την απορρόφηση της χοληστερόλης. Τέλος, η αντιοξειδωτική ικανότητα των αποξηραμένων αχλαδιών είναι αρκετά υψηλή. Κάτι που κάνει καλό στο σώμα και τους γευστικούς κάλυκες. Λατινική ονομασία: Pyrus communis L. Βοτανική οικογένεια: Rosaceae. Μέρος που χρησιμοποιείται: Φρούτα.
Το αποξηραμένο αχλάδι είναι αποξηραμένο φρούτο. Περιέχει λοιπόν περισσότερη ζάχαρη από ένα φρέσκο αχλάδι, ορίζονται οι ημερήσιες συστάσεις κατανάλωσης. Ως κλασική θεραπεία ή για ευχαρίστηση, μια μερίδα αποξηραμένου αχλαδιού υπολογίζεται μεταξύ 20 και 30 g την ημέρα, που αντιπροσωπεύει 3 έως 5 ταινίες την ημέρα.
Για να αξιοποιήσετε στο έπακρο τα οφέλη τους, μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε:
Σας συμβουλεύουμε να τα χρησιμοποιείτε κατά τη διάρκεια των παρακάτω γευμάτων για να αξιοποιήσετε στο έπακρο τα οφέλη τους:
Μπορείτε να τα συμπεριλάβετε στις ακόλουθες προετοιμασίες για να κάνετε πιο εύκολη τη λήψη τους:
Η δυσκοιλιότητα είναι συχνά συνώνυμη με μια δίαιτα ανεπαρκή σε φυτικές ίνες (δείτε τον οδηγό μας για δυσκοιλιότητα και δίαιτα). Τα αποξηραμένα αχλάδια συμβάλλουν στην πρόσληψη φυτικών ινών. Έτσι, μπορούν να ισχυριστούν ότι βοηθούν στην επιστροφή της φυσιολογικής πεπτικής διέλευσης.
Τα αποξηραμένα αχλάδια είναι πλούσια σε φυτικές ίνες. Οι φυτικές ίνες μειώνουν τη βιοδιαθεσιμότητα άλλων συστατικών των τροφίμων, όπως η χοληστερόλη. Έτσι, βοηθούν στη ρύθμιση των επιπέδων χοληστερόλης. Επιπλέον, τα αποξηραμένα αχλάδια βοηθούν στην πρόληψη των καρδιαγγειακών επιπλοκών. Πράγματι, μέσω των αντιοξειδωτικών δυνάμεών τους, μετριάζουν την υπεροξείδωση της χοληστερόλης (ένας παράγοντας στην εμφάνιση αθηρωματικών πλακών). Ως αποτέλεσμα, το αποξηραμένο αχλάδι βοηθά στην πρόληψη των βλαβερών επιπτώσεων του οξειδωτικού στρες και της υπερχοληστεριναιμίας, ώστε να ενσωματωθεί σε μια ποικίλη και ισορροπημένη διατροφή.
Οι υδατάνθρακες είναι τα προτιμώμενα μακροθρεπτικά συστατικά των κυττάρων μας για ενέργεια. Ιδιαίτερα για κύτταρα που εξαρτώνται από τη γλυκόζη, όπως κύτταρα του νευρικού συστήματος. Τα αποξηραμένα αχλάδια παρέχουν υδατάνθρακες, επιτρέποντας στον οργανισμό να καλύψει τις ανάγκες του.
Συμβολή στον ενεργειακό μεταβολισμό (υδατάνθρακες): τα αποξηραμένα αχλάδια είναι ενεργειακά πυκνά. Αυτή η ενέργεια είναι κυρίως υδατάνθρακες. Η φρουκτόζη θα ήταν το πρώτο σάκχαρο που αποτελείται από τα αχλάδια, ακολουθούμενη από τη σακχαρόζη και τη γλυκόζη. Αυτά τα καύσιμα χρησιμοποιούνται εύκολα από τα κύτταρα.
Αντιοξειδωτικό : Τα αποξηραμένα αχλάδια είναι φορείς αντιοξειδωτικών ενώσεων. Η βαθμολογία ORAC τους υπολογίζεται σε 4222 μmol TE/100 g, που αντιπροσωπεύει μια πολύ υψηλή αντιοξειδωτική ικανότητα. Εξουδετερώνουν τις ελεύθερες ρίζες που προκύπτουν από τη φυσιολογική λειτουργία των κυττάρων.
Καθαρτικό (ίνες): τα αποξηραμένα αχλάδια είναι πλούσια σε διαλυτές φυτικές ίνες. Οι φυτικές ίνες δεν μπορούν να απορροφηθούν από το σώμα, επομένως πηγαίνουν απευθείας στα κόπρανα. Οι ίνες διογκώνονται σε επαφή με το νερό, αυξάνοντας τον όγκο των κοπράνων και επιταχύνοντας την εντερική διέλευση.
Υποχοληστερολαιμικό (ίνες): λόγω του πλούτου τους σε φυτικές ίνες, τα αποξηραμένα αχλάδια μειώνουν την απορρόφηση της διατροφικής χοληστερόλης.
Διατροφικά στοιχεία | ανά 100 γρ | για 25 γρ | % RDA* ανά 100 g | % RDA* για 25 g |
Ενέργεια (Kcal) | 340 | 85 | 17 | 4 |
Ενέργεια (Kj) | 1423 | 356 | 17 | 4 |
Λιπίδια (g) | 0.22 | 0.05 | 0 | 0 |
Κορεσμένα λιπαρά οξέα (g) | 0.07 | 0.01 | 0 | 0 |
Υδατάνθρακες (g) | 82.16 | 20.54 | 32 | 8 |
Συμπεριλαμβανομένων των σακχάρων (g) | 42.4 | 10.6 | 47 | 12 |
Διαιτητικές ίνες (g) | 11.4 | 2.85 | ||
Πρωτεΐνη (g) | 2.29 | 0.57 | 5 | 1 |
Αλάτι (g) | 0 | 0 | 0 | 0 |
Η αχλαδιά ανήκει στη μεγάλη οικογένεια Rosaceae. Πριν εγκατασταθεί στην Ευρώπη, η αχλαδιά κατάγεται από την Ασία. Είναι δέντρο μεσαίου μεγέθους, ύψους 10 έως 15 μ. Μπορεί να ζήσει έως και 200 χρόνια. Η αχλαδιά έχει ωοειδή φύλλα, με μίσχο μακρύτερο από τη λεπίδα. Τα άνθη είναι λευκά, έχουν πέντε πέταλα και είναι ερμαφρόδιτα. Οι καρποί είναι μεγάλοι, ωοειδείς καρποί, πολύ γνωστοί στη Γαλλία: Αχλάδια. Η αχλαδιά ανέχεται ελαφρώς φωτεινά, ηπειρωτικά κλίματα και ουδέτερα έως ασθενώς όξινα εδάφη. Αναπτύσσεται σε φράκτες και δάση χαμηλών ορεινών πεδιάδων.
Απαντάται σε όλη τη Γαλλία, αν και είναι πιο σπάνιο στην περιοχή της Μεσογείου. Επιπλέον, υπάρχουν περισσότερες από 2.000 ποικιλίες, μερικές από τις οποίες καρποφορούν το χειμώνα και άλλες το καλοκαίρι. Η αχλαδιά καλλιεργείται για τον καρπό της, που είναι ο έκτος καρπός σε κατανάλωση από τους Γάλλους, με 4,7 κιλά ετησίως ανά αγοραστικό νοικοκυριό. Το αχλάδι θα καταναλωνόταν ήδη στην Αρχαία Ρώμη ωμό, μαγειρεμένο ή αποξηραμένο.
Μέσος βαθμός: 3.5 ( 2 ψήφοι)
Δουλειά : Pouyat-Leclère, J. (2013). Οδηγός για αντιοξειδωτικές τροφές. Thierry Souccar Editions & La Nutrition.fr
Ιστοσελίδα: Αχλάδι: θερμίδες και θρεπτική σύνθεση. (ν). Aprifel. https://www.aprifel.com/fr/fiche-nutritionnelle/Poire/